Andere wereld

Met een kom muesli, een glas verse jus d’orange en een grote pot thee nestel ik me op de bank.
Het is zondagochtend en buiten begint het ochtendlicht terrein te winnen van de nacht. Een witte deken ligt over de tuinen gedrapeerd; de winterse speldenprik in deze februarimaand.
Ik knip het leeslampje boven de bank aan en krul mijn benen onder mijn lichaam. Snel pak ik het dikke boek dat ik uit de bibliotheek heb meegenomen afgelopen week. Ik sla het open op de bladzijde waar ik gisteren gebleven ben en zoek het evenwicht om het op mijn opgetrokken knieën te kunnen laten balanceren, terwijl ik mijn kom muesli oplepel.
Al snel ben ik de wereld om me heen vergeten.
Alleen het boek, mijn ontbijt en ik. Meer is er niet nodig.

Het is lang geleden dat ik me zo in een boek heb kunnen verliezen. Met alle zorgen, angst en verdriet in mijn lijf kan ik maar moeilijk de rust vinden om me over te geven aan de levens van andere mensen in zoiets als een dik boek.

De afgelopen twee weken waren zware weken.
Middelste vloog (weliswaar met toestemming én een extra bloedtransfusie als voorzorgsmaatregel) voor een weekje naar Mallorca om de ouders van vriendinnetje op te zoeken die daar wonen. En hoezeer ik ze deze week ook gunde, de bezorgdheid van de combinatie: vliegen (luchtdruk) en zijn ziekte, maakte dat ik gespannener was dan anders. Pas na het verlossende telefoontje dat de heen- en terugvlucht niet veel schade hadden aangebracht op zijn lichamelijke gesteldheid, kon ik wat opgelucht adem halen.

Ook kregen we het vreselijke nieuws dat een vroegere buurjongen, even oud als oudste, plotseling uit het leven was gestapt. Zijn ouders, broer en zus intens verloren achterlatend. Mijn hart huilde een week lang mee met mijn vroegere buurvrouwtje, koffievriendinnetje… Haar tranen zullen nog lang niet gedroogd worden en ik kan me nog niet echt voorstellen hoe het leven verder zal moeten gaan na zo’n intens verdriet.
Het kwam me even te dicht bij allemaal.

En nu dus toch plotseling de verlossing van het mezelf verliezen in een heerlijk boek. Ik grijp het met beide handen vast.
Lezen kan helend zijn als het lukt om het juiste boek te vinden.
Op het juiste moment.