Ik pas!

Ergens in de afgelopen weken besloot ik: ik ga eens een maand zonder alcohol doen. Want hoe moeilijk zal dat nu zijn?Zoveel drink ik volgens mij nu ook weer niet. Bovendien, sinds ik de aflevering heb gezien over het onderzoek dat is gedaan door de Radboud Universiteit over de (positieve!) gevolgen van zo’n alcoholvrije maand, wil ik dat zelf ook weleens uitproberen.

Ik bekeek mijn agenda eens goed om het juiste moment uit te zoeken voor dit experiment (heel veel feestjes in die tijd leek me nu ook weer niet heel aantrekkelijk) en besloot toen in een onbewaakt ogenblik dat de vastentijd een prima alcoholvrije periode zou moeten zijn. Niet omdat ik nu zo gelovig ben, maar ik vond het wel passend. Jezus dronk immers ook altijd wijn, maar die 40 dagen in de woestijn zal hij vast alleen maar wat water voor handen hebben gehad.

En zo geschiedde…

Dinsdag 28 februari: Hoewel de vastentijd morgen pas officieel begint, vind ik het zonde om vandaag nog een fles wijn open te trekken voor bij het avondeten. ik begin gewoon vandaag al. Een dag extra, hoe sterk is dat?

Woensdag 1 maart: officieel van start, maar ik heb er dus – zoals gezegd – lekker al een dag opzitten. Man, wat ben ik gezond bezig!

Donderdag 2 maart: Zie je wel, het valt echt wel mee. In plaats van het wijntje bij het eten of een lekker biertje drink ik water of Sinas. Het eten smaakt er niet minder door en ik voel me reuze gezond!

Vrijdag 3 maart: weekend! Dat vieren we met een glaasje… water. Hmmm, voor het eerst drink ik tegen heug en meug mijn glas water bij mijn. sport Spaghetti. Spaghetti! Ik bedoel… dat vráágt gewoon om een glas wijn! Toch..?

Zaterdag 4 maart: hiep, hiep hoera voor jongste! Om te vieren dat ze 23 is geworden gaan we lekker sushi eten met haar en vriendje. Het normaal gedronken biertje vervang ik door Tonic en dat is best wel lekker. Wel gek om te proosten op haar zonder dat biertje of wijntje…

Zondag 5 maart: Het is mooi weer en dus gaan we 10 kilometer wandelen. Halverwege drinken we een kop koffie en trakteren we onszelf op een Belgische wafel met warme kersen en slagroom. Het leven is goed! Ik mis de alcohol niet.

Maandag 6 maart: de makkelijkste dag van de week om geen alcohol te drinken volgens mij. Hoewel mijn lief het daar niet mee eens is. Het is zijn koordag en dan wordt er altijd een biertje gedronken achteraf. Hij is dus vroeg thuis…

Dinsdag 7 maart: Druk, druk, druk! Pas in bed bedenk ik me dat ik niet eens aan wijn of bier gedacht heb. Nou ja, op dat moment dus. Maar dat telt niet voor mij.

Woensdag 8 maart: Middelste heeft weer bloed moeten prikken en de uitslag was ronduit slecht. Sinds november niet meer zo laag geweest qua bloedplaatjes. Een infuus moet de boel weer oppeppen. Ik heb een borrel nodig!

Donderdag 9 maart: Natuurlijk heb ik die borrel niet genomen, maar man-o-man wat had ik er behoefte aan! Zou ik een ‘ik-drink-problemen-weg-drinker’ zijn? Een glas wijn als een soort van troost?

Vrijdag 10 maart: Zou alcoholvrij bier nu wel mogen? Een Radler 0,0% is best wel lekker, weet ik uit ervaring. Ik doe het toch maar niet.

Zaterdag 11 maart: De finale van ‘De Mol’ op tv! Lekker wat borrelnootjes en een bakje chips binnen handbereik. Ik gluur naar mijn glas Rivella en vraag me af of ik mijn uitdaging misschien niet een beetje moet aanpassen naar: door de weeks niet meer drinken. Alleen in het weekend mag het wel.
Mijn lief kijkt me vernietigend aan. ‘Afspraak is afspraak, we gaan volhouden!’
Ik zucht en klink op het leven.

Het blijkt toch moeilijker dan ik gedacht had. Twaalf dagen onderweg en nu al aan het twijfelen.
Nog 28 dagen te gaan. Misschien dat ik toch de 40dagen-challege ga aanpassen naar de 30dagen-vorm.
Het gaat om het idee tenslotte.