Ik weet niet meer wanneer het idee voor het eerst werd geopperd. Ik weet ook eigenlijk niet meer wie er nu voor het eerst met het voornemen kwam: mijn lief of ik. Het lopen van een Pelgrimsroute. Het werd een soort van grapje dat we ieder jaar aan elkaar vertelden, maar waar nooit iets echt serieus mee werd gedaan.
Nou ja, we liepen als gezin allemaal wel een keer de Nijmeegse 4-daagse. Vier dagen lopend onderweg zijn is een mini-pelgrimage wat mij betreft. Daarnaast trokken we met de kinderen regelmatig de bergen in, waarbij we dagenlang van de bewoonde wereld verwijderd waren. Enkel berghutten, bergeten, rugzakken en heel veel lol. Je kunt dus wel zeggen dat we plezier hebben in het wandelen.
Maar een echte Pelgrimsroute gaan lopen, zoiets als Santiago de Compostella of de GR5 (Lopen van Hoek van Holland naar Nice), dat was iets waar we alleen maar wat over fantaseerden. Dromen met de benen omhoog, zonder blaren te voelen, zo noemden we het zelf. Of misschien was het de veiligheid wel om over iets bijzonders te dromen, zonder het om te hoeven zetten naar realiteit. Excuses zijn makkelijk verzonnen. Geen tijd om wekenlang van huis te zijn. Dat lukt nooit met ons werk. De kinderen zijn nog thuis, dus het kan gewoon niet. Wat doen we met de hondjes?
Ik bedoel maar…
Tot nu. Ineens heeft het zaadje dat jarenlang wat gesluimerd heeft in onze gedachte, kiem geschoten. Plotseling word ik iedere keer als ik naar de bibliotheek ga, richting de boekenkasten getrokken waarin de verhalen staan over mensen die ons al lang voorgegaan zijn en dit opgeschreven hebben.
Ik lees over voorbereidingen, blaren, schoenen, sokken, de verschillende routes en ik merk dat ik met de dag enthousiaster word. Ineens wil ik die benen niet meer omhoog hebben, tenzij er kilometers gelopen zijn. Ik wil zeuren over een echte blaar en niet zo’n nepperd, die ik ter plekke verzin als we een keertje hardop dromen over een lange wandeling. Ik wil een tijd weg zijn van alles om me heen. Niet vier dagen rondom Nijmegen, niet een week in de bergen, maar weken aan een stuk. Niks anders dan lopen en langzaam van A naar B verplaatsen.
Mijn lief lijkt het virus ook opgepakt te hebben en wordt met de dag enthousiaster. Ook hij struint het internet af, op zoek naar de route der routes. Want over één ding zijn we het eens: het zal waarschijnlijk niet Santiago worden. Ergens in ons schuilt er een groot verlangen om niet met teveel mensen hetzelfde traject te lopen, met als gevolg dat je elkaar regelmatig tegenkomt onderweg. Het is iets wat we hebben overgehouden van de huttentochten. Het is gewoon leuk om ‘s avonds iedere keer met andere mensen aan tafel te schuiven. Mensen die van andere hutten afkomen, andere toppen hebben beklommen, verschillende paden hebben bewandeld.
Na het lezen van haar boek, ben ik ineens om. We gaan ons voorbereiden op het lopen van dit pad. De eerste stappen zijn gezet en ik verheug me enorm op de komende tijd. Trainen, wandelen, fit worden… Heerlijk! Ik heb een Instagram pagina geopend, waarop ik mijn wandelingen bij ga houden. Gewoon voor de zekerheid. Zodat ik mijn droom niet vergeet in alle drukte van het leven.
Heb jij weleens een pelgrimspad gelopen? Wat zijn jouw ervaringen? Alle tips zijn welkom uiteraard! Inclusief de tips die over ‘ons’ pad gaan!
16 Comments
Vlinder
9 augustus 2021 at 1:49 pmOw, wat leuk! Ik loop er ook al jaren over te fantaseren, maar doe het nooit. Heb net als jij wel veel gewandeld. Wandelvakanties en zo, weg van de wereld. Maar zo’n trip lijkt mij ook wat. Ik heb een Neuroom wat mij nu tegenhoudt om het echt te gaan doen, maar ook de tijd en de ‘guts’. Spannend hoor. Alleen de voorbereidingen al. Leuk!
Gwennie
9 augustus 2021 at 1:57 pmWij hebben er ook zo’n zin in! Nu hebben we nog teckel Teun thuis, maar aangezien hij afgelopen week 16 jaar is geworden, hebben we ook niet echt de illusie dat we onze Olavsdroom nog jaren voor ons uit moeten schuiven…
Dorothé
9 augustus 2021 at 6:16 pmVeel plezier met de voorbereidingen. Ik kan niet meer zover lopen. helaas. Wij hebben dus 5 weken gefietst. Voor de fiets geldt: neem zo min mogelijk mee. Voor lopen nog meer. Een advies dat ik ken van traillopers is om een paar stroken ducttape op je drinkfles te doen voor reparaties. Verder had ik een garenklosje bij me met visdraad en 2 haakjes om was aan te kunnen ophangen en dat was heel erg handig.
Gwennie
10 augustus 2021 at 7:44 amKijk, dit zijn dé tips waar ik naar op zoek ben! Gaat mijn lijstje op Xx
schrijfsels
10 augustus 2021 at 11:05 amEen paar jaar geleden kregen we overnachtingsbezoek van Rick en Ton, die liepen in 2019 van Den Helder naar Rome. Ton heeft een blog, misschien vind je daar nog tips: https://dekselsedingen.blogspot.com/
Gwennie
10 augustus 2021 at 12:19 pmO, daar ga ik zeker even lezen! Leuk zeg 🙂
Mrs. T.
10 augustus 2021 at 7:45 pmIk vind het echt zo superstoer. Wanneer staat ie op de planning eigenlijk? Met andere woorden: hoe lang duurt de voorpret?
Gwennie
11 augustus 2021 at 6:37 amWe steken nu in op 2022, maar als onze teckel Teun er dan nog mocht zijn (hij is 16 ondertussen…), dan schuiven we het een jaar op. Maar we beseffen dat Teun niet het eeuwige leven heeft natuurlijk, dus het zal geen jaren meer duren.
Maria
11 augustus 2021 at 9:21 amWat leuk om naar deze tocht uit te kijken en de voorbereidingen te doen hiervoor. Ik zou graag naar Santiago gaan maar dat lijkt mij nu niet meer haalbaar. Na een dag Pieterpad van 15 km moet ik een dag bijkomen.
Gwennie
16 augustus 2021 at 8:32 amIk vind het ook heel spannend allemaal! We hebben de route eens goed bekeken en het is fijn dat er ook een paar dagen bijzitten van 10, 15, 17 km Dat geeft hopelijk ook wat rust! 🙂
Marijke Overbeeke
12 augustus 2021 at 8:21 pmhelaas lukken fikse wandeltochten niet meer maar ik liep vroeger met name in Scandinavië meerdaagse tochten. De Zweedse/ Noorse landschappen en rust zijn verslavend. Beperk het gewicht van je rugzak en omarm het motto: “alles wat je thuis laat is mooi meegenomen” Ken je Scandinavië? Wel heel anders van sfeer vergeleken met mediterrane landen wat betreft “gezelligheid” maar super aardig en vooral hulpvaardig. Ik ga je iInsta volgen. Succes met jullie plannen
Gwennie
16 augustus 2021 at 8:34 amWe zijn 2 jaar geleden in Zweden geweest. We zijn vooral voor de uitgestrekte natuur gevallen… dagen lopen zonder al teveel mensen tegen te komen. Heerlijk! De mensen zijn wat gesloten. Afstandelijk misschien zelfs. Ze schrokken als we hen groetten onderweg. 😂 Dat was wel even wennen! Hahaha
NSvM
19 augustus 2021 at 1:02 pmGelijk dat boek besteld!
Gwennie
21 augustus 2021 at 10:57 amBen benieuwd of je ook enthousiast wordt en gaat lopen… 😅
Aukje
1 september 2021 at 6:53 pmOngelooflijk stoer!!!!
Hoop dat jij inmiddels wat opgeknapt bent.
xxx
Gwennie
19 september 2021 at 8:55 amStukje bij beetje gaat het beter! Gelukkig 😊