Nieuwe weg

Een kleine drie weken fiets ik nu van huis naar werk. Geen straf, na jarenlang met auto & trein, fiets & trein en soms alleen de auto een woon-werkverkeer te overbruggen.
Ik stap ‘s-morgens op de fiets en voilà, na een goed kwartier parkeer ik mijn fiets in de stalling bij mijn werk en klim vier trappen naar mijn werkplek. ‘s-Avonds doe ik de tegenovergestelde beweging, al wil de route dan nog weleens wijzigen.
‘s-Ochtends blijft de weg redelijk gelijk.
Niet de kortste, zoals mijn lief mij aanraadde, nee, ‘s-ochtends fiets ik vooral de mooiste route. De fijnste. De leukste.
Ik begin natuurlijk in onze straat. (nog steeds zo blij met ons huis en de straat! 🙂 ) Dan fiets ik richting stad, waarbij ik meestal mijn vroegere trein nog in de verte zie aankomen als ik het spoor oversteek.

Dan fiets ik verder de stad in.
Langs de mooie gebouwen, over de brug van één van de singels, Voorbij de gerechtsingang van de oude koepel, om de kleurrijkste fontein van Breda in de richting het park.

Als ik door het park fiets krijg ik altijd het gevoel dat ik in Parijs ben. Je zou je dag met een rotter gevoel kunnen beginnen… Een park in alle vroegte is sowieso een geweldige belevenis. Schoonmakers prikken het afval aan hun stokken, terwijl joggers hun rondjes rennen. Onder de bomen staan vaak groepjes mensen tai chi te beoefenen en vroege militairen snellen richting KMA.
Bij het oversteken kijk ik snel naar links en rechts.
Kerk en kasteel, dichtbij elkaar.
De route gaat verder, langs de KMA, in de richting van het Spanjaarsgat. Even loeren naar de Spi, zoals de borrelboot liefkozend wordt genoemd door menig Bredanaar.

Haagdijk gaat over in nieuwe Haagdijk en na nog wat bochtjes en hoekjes duik ik de diepte in. Op weg naar de kamer waar ik de komende 9,5 uur zal gaan doorbrengen.
Met veel plezier.
Net zoals mijn route onderweg naar het werk.

Hoe is jullie route onderweg naar het werk??